谨次十七叔去郑诗韵二章以寄家叔一章以自咏

jǐn cì shí qī shū qù zhèng shī yùn èr zhāng yǐ jì jiā shū yī zhāng yǐ zì yǒng
谨次十七叔去郑诗韵二章以寄家叔一章以自咏

jìng zhōng wú fù gù rén lián, què kuì móu shēng hòu jì rán.
镜中无复故人怜，却愧谋生后计然。
shū yè běn fēi kān zuò lì, yuán lóng jīn huǐ bù qiú tián.
叔夜本非堪作吏，元龙今悔不求田。
huái qīn gèng zhí xīn rú guì, zuò kè zhòng kàn lì guò quán.
怀亲更值薪如桂，作客重看栗过拳。
wàn shì qiǎo wéi gāo zhěn wò, yōu lái yī xī fèi sān qiān.
万事巧违高枕卧，忧来一夕费三迁。