北风吹

běi fēng chuī
北风吹

běi fēng chuī,
北风吹，
chuī wǒ tíng qián bǎi shù zhī.
吹我庭前柏树枝。
shù jiān bù pà fēng chuī dòng,
树坚不怕风吹动，
jié cāo léng léng hái zì chí, bīng shuāng lì jìn xīn bù yí.
节操棱棱还自持，冰霜历尽心不移。
kuàng fù yáng hé jǐng jiàn yí, xián huā yě cǎo shàng wēi ruí,
况复阳和景渐宜，闲花野草尚葳蕤，
fēng chuī bǎi zhī jiāng hé wéi? běi fēng chuī, néng jǐ shí!
风吹柏枝将何为？北风吹，能几时！