正月廿九日杨鸣鹤席上分韵得几字

zhēng yuè niàn jiǔ rì yáng míng hè xí shàng fèn yùn dé jǐ zì
正月廿九日杨鸣鹤席上分韵得几字

liǎng shān zuó yè fēng yǔ zhǐ, shuǐ zhǎng xīn hén méi shā wěi.
两山昨夜风雨止，水涨新痕没沙尾。
huáng zhī péng zé liǔ chū yá, hóng jiàn wǔ líng táo yù ruǐ.
黄知彭泽柳初芽，红见武陵桃欲蕊。
lǎo qù féng chūn gèng xī chūn, píng shēng jiǔ bàn shéi zhī jǐ.
老去逢春更惜春，平生酒伴谁知己。
bái fà yáng láng gǔ qí shì, qiān jīn yǐ sàn guī tián lǐ.
白发杨郎古奇士，千金已散归田里。
bì mén liú kè wèi zhāng yán, gòng xǐ yī shí chéng èr měi.
闭门留客为张筵，共喜一时成二美。
xiǎo ér xíng shāng bù jì chóu, dà ér gē ròu néng cāo bǐ.
小儿行觞不计筹，大儿割肉能操匕。
dōng zhí xià zhù bái yú fáng, qiū ǒu xǐ ní hán cì chǐ.
冬殖下箸白于肪，秋藕洗泥寒刺齿。
qiě xū kuài yì zài jīn zhāo, kuàng wǒ zhōng nián huì néng jǐ.
且须快意在今朝，况我中年会能几。
luàn lí xiāng jiàn yì ǒu rán, hǎi nèi jiāo yóu bàn wèi guǐ.
乱离相见亦偶然，海内交游半为鬼。
diān kuáng qǐ gù bàng rén huǐ, dàn hèn bái rì wú yān guǐ.
颠狂岂顾傍人毁，但恨白日无淹晷。
fù shī yǐ jué wú cáo liú, mà kè ān zhī yǒu chéng lǐ.
赋诗已觉无曹刘，骂客安知有程李。
zuò zhōng yī hè néng shāng gē, gē zuò lián zhū jǐn qīng ěr.
坐中一鹤能商歌，歌作连珠尽倾耳。
fēng juǎn xīn shēng rù yè yún, háo zhú āi sī jìng rú shuǐ.
风卷新声入夜云，豪竹哀丝静如水。
ruò wéi dǎo juàn bō lí jiāng, bǎi chǐ gāo lóu mián bù qǐ.
若为倒卷玻璃江，百尺高楼眠不起。