将至兰陵道中以远岫重叠出寒花散漫开为韵

jiāng zhì lán líng dào zhōng yǐ yuǎn xiù chóng dié chū hán huā sǎn màn kāi wèi yùn
将至兰陵道中以远岫重叠出寒花散漫开为韵

wáng mín zhuì tú tàn, zhì shì huái fèn yù.
王民坠涂炭，志士怀愤郁。
qǐ wú wò lóng rén, xiǎng dài sān gù chū.
岂无卧龙人，想待三顾出。
cóng róng mìng shì háo, kěn wèi yōng zhǔ qū.
从容命世豪，肯为庸主屈。
yīng míng rú bái rì, qiān suì cháng bù mò.
英名如白日，千岁常不殁。