题海慧寺画水壁

tí hǎi huì sì huà shuǐ bì
题海慧寺画水壁

jūn bú jiàn xī rén shí rì huà yī shuǐ, mā sā wā lóng suí shǒu qǐ.
君不见昔人十日画一水，摩挲洼窿随手起。
ruò fēi xiōng cì tūn jiāng hú, ān dé bō lán lái bǐ dǐ.
若非胸次吞江湖，安得波澜来笔底。
wǒ lái xiāo sì guàn qí zōng, bì jiān yǐn yǐn téng jiāo lóng.
我来萧寺观奇踪，壁间隐隐腾蛟龙。
chū yí chéng fēng yù ruò shuǐ, huǎng rán zuò wǒ péng lái gōng.
初疑乘风驭弱水，恍然坐我蓬莱宫。
yòu yí qù nián bā yuè qiū shuǐ yì, yīn fēng xí rén láng wǔ shī.
又疑去年八月秋水溢，阴风袭人廊庑湿。
shéi zhī huà zhě qiǎo tōng shén, dǒng yǔ zhì jīn xiū sǐ bǐ.
谁知画者巧通神，董羽至今羞死笔。
cǐ shuǐ bú shì huà, yī shuǐ yī shuǐ shì xiāng jí.
此水不是画，一水一水势相及。
duì cǐ róng shén zuò zhōng rì, hòu rén suī huà huà bù chū.
对此融神坐终日，后人虽画画不出。
hé rú dào què pí líng huá yán bì, hǎi huì běi láng tuī dì yī.
何如倒却毗陵华严壁，海慧北廊推第一。