颂古三十二首

sòng gǔ sān shí èr shǒu
颂古三十二首

liè shè róng kū wèi shì qí, dào tóu shuí shì chū jiā ér.
猎涉荣枯未是奇，到头谁是出家儿。
gù xiāng mò mò wú xiāo xī, shí yǒu gū yún lǐng wài guī.
故乡漠漠无消息，时有孤云岭外归。