héng yún shān jū wèi táng bó ràng zhī zhōu fù
横云山居（为唐伯让知州赋）
shān cāng cāng xī yù yǔ, yún héng fù xī guī rǔ.
山苍苍兮欲雨，云横覆兮归汝。
yǒu lóng xī bù lín, shǐ yún héng xī chóu wǒ xīn.
有龙兮不霖，使云横兮愁我心。
xián kū tóng xī wǒ qín míng, niǎo bù wén xī shú wèi wǒ yīn?
弦枯桐兮我琴鸣，鸟不闻兮孰为我音？