夜酌不能成趣辄命儿辈出韵引杯得二首

yè zhuó bù néng chéng qù zhé mìng ér bèi chū yùn yǐn bēi dé èr shǒu
夜酌不能成趣辄命儿辈出韵引杯得二首

sì jiāo fēng rěn tīng gē nóng, zūn zǔ wú láo wèi zhé chōng.
四郊丰稔听歌农，尊俎无劳为折冲。
qiě xiàng zuò zhōng chéng luò tuò, kěn jiāng tiān xià yì zhōng yōng.
且向座中成落魄，肯将天下议中庸。
mǎn yī gān wù xiāng fēn dìng, bǎi wèng lí yún nuǎn pò fēng.
满衣柑雾香分饤，百瓮梨云暖破封。
huá fà zuì lái sāo yù duǎn, dēng qián pī yǐng kàn péng sōng.
华发醉来搔欲短，灯前披影看鬔松。