墓上花

mù shàng huā
墓上花

mù shàng huā, kāi mǎn zhī.
墓上花，开满枝。
xíng rén kàn huā xíng wéi chí, xíng rén yǒu hèn huā bù zhī.
行人看花行为迟，行人有恨花不知。
bù shēng míng yuán shǐ rén ài, què shēng mù shàng lìng rén āi.
不生名园使人爱，却生墓上令人哀。
shuí jiā cǐ mù lín gǔ dào, hán shí wú rén lái jì sǎo.
谁家此墓临古道，寒食无人来祭扫。
mò shì dōng jūn xī wú zhǔ, qiǎn cǐ xián huā bàn yōu zhào.
莫是东君惜无主，遣此闲花伴幽兆。
liáo chí yī bēi jiǔ, chóu ěr quán xià kè.
聊持一杯酒，酬尔泉下客。
jīn rì cǐ huā kāi zhèng hǎo, dàn kǒng míng rì cǐ huā kāi.
今日此花开正好，但恐明日此花开。
láng jí rén shēng shì huā néng jǐ shí, gǔ rén jīn rén jiē kě bēi.
狼藉人生似花能几时，古人今人皆可悲。