汉宫春·点点江梅

hàn gōng chūn
汉宫春

diǎn diǎn jiāng méi, duì hán wēi qiáng chū, yī nòng xīn qí.
点点江梅，对寒威强出，一弄新奇。
líng zhū suì yù, wèi shuí mì shàng nán zhī.
零珠碎玉，为谁密上南枝。
yōu xiāng lěng yàn, zòng gū gāo què qiǎn shéi zhī.
幽香冷艳，纵孤高、却遣谁知。
wéi zhǐ yǒu jiāng tóu yì pàn, zhēng ān dú wèi chí chí.
惟只有、江头驿畔，征鞍独为迟迟。
liáo niān fěn xiāng zhòng wèn, wèn chūn lái shén rì, chūn qù hé shí.
聊拈粉香重问，问春来甚日，春去何时。
yí jiāng yuàn luò, suàn yīng wèi kěn tóu dī.
移将院落，算应未肯头低。
wú rén gòng zhé, bàng xī qiáo xuě yā shuāng qī.
无人共折，傍溪桥、雪压霜欺。
jūn bú jiàn cháng ān mò shàng, zhǐ kuā táo lǐ fāng fēi.
君不见、长安陌上，只夸桃李芳菲。