法惠寺横翠阁

fǎ huì sì héng cuì gé
法惠寺横翠阁

cháo jiàn wú shān héng, mù jiàn wú shān zòng.
朝见吴山横，暮见吴山纵。
wú shān gù duō tài, zhuǎn cè wèi jūn róng.
吴山故多态，转侧为君容。
yōu rén qǐ zhū gé, kōng dòng gèng wú wù.
幽人起朱阁，空洞更无物。
wéi yǒu qiān bù gāng, dōng xī zuò lián é.
惟有千步冈，东西作帘额。
chūn lái gù guó guī wú qī, rén yán bēi qiū chūn gèng bēi.
春来故国归无期，人言悲秋春更悲。
yǐ fàn píng hú sī zhuó jǐn, gèng kàn héng cuì yì é méi.
已泛平湖思濯锦，更看横翠忆峨眉。
diāo lán néng dé jǐ shí hǎo, bù dú píng lán rén yì lǎo.
雕栏能得几时好，不独凭栏人易老。
bǎi nián xīng fèi gèng kān āi, xuán zhī cǎo mǎng huà chí tái.
百年兴废更堪哀，悬知草莽化池台。
yóu rén xún wǒ jiù yóu chù, dàn mì wú shān héng chù lái.
游人寻我旧游处，但觅吴山横处来。