书愤

shū fèn
书愤

shān hé zì gǔ yǒu guāi fēn, jīng luò xīng shān shí wèi wén.
山河自古有乖分，京洛腥膻实未闻。
jù dào céng cóng zōng fù mìng, yí mín yóu wàng yuè jiā jūn.
剧盗曾从宗父命，遗民犹望岳家军。
shàng tiān huǐ huò zhōng píng lǔ, gōng dào hé rén kěn sàn qún? bái shǒu zì zhī shū bào guó, shàng píng jīng yì zhù lú xūn.
上天悔祸终平虏，公道何人肯散群？白首自知疏报国，尚凭精意祝炉熏。