前纪时行

qián jì shí xíng
前纪时行

mèng chūn shuò rì léi shēng fā, léi hòu jiān xún yǔ bù xiē.
孟春朔日雷声发，雷后兼旬雨不歇。
zhòng chūn zhī shuò jìn chūn fēn, yī yè fēng xuě sì shān bái.
仲春之朔近春分，一夜风雪四山白。
fēng qiàn qì hòu kàn chūn tóu, nǎi jīn biàn yì lián liǎng yuè.
丰歉气候看春头，乃今变异连两月。
yīn yáng páng bó tiān dì xián, zì yǒu cháng chéng gèng bì xiè.
阴阳磅礴天地閒，自有常程更闭泄。
jīn cǐ hú wéi diān dǎo xíng, hé hé wàn wù shī qí jié.
今此胡为颠倒行，阖阖万物失其节。
yù yī chū mén ní nìng shēn, xún yán wèn tiān tiān mò mò.
欲一出门泥泞深，巡檐问天天默默。
lǎo nóng hū cóng hé chǔ lái, wèi jiàn suì shí jì zhōng shuō.
老农忽从何处来，谓见岁时记中说。
jī dàn zhī léi suī fēi shí, yóu yuē qí zhàn duō shǔ jì.
鸡旦之雷虽非时，犹曰其占多黍稷。
jīn zhāo yǒu xuě què fēi yí, mǐ jià dāng yǒng mín shí quē.
今朝有雪却非宜，米价当踊民食缺。
jí zhě wèi jǐ xiōng zhě jì, suǒ xǐ zhuǎn wéi yōu chuò chuò.
吉者未几凶者继，所喜转为忧惙惙。
xiàng lái hǎo shì duō bù yīng, cái shuō guāi zhèng bù kě huó.
向来好事多不应，才说乖证不可活。
àn rán xiāng duì shàng hé yán, dàn yuàn suǒ yīng zài léi zài bù zài xuě.
黯然相对尚何言，但愿所应在雷在不在雪。