题冤句宋少府厅留别

tí yuān jù sòng shào fǔ tīng liú bié
题冤句宋少府厅留别

sòng hóu rén zhī xiù, dú bù nán cáo lì.
宋侯人之秀，独步南曹吏。
shì shàng wú cǐ cái, tiān shēng yī gōng qì.
世上无此才，天生一公器。
shàng gān huáng shòu qū, wèi shì qīng yún yì.
尚甘黄绶屈，未适青云意。
dòng chè wàn qǐng bēi, áng cáng qiān lǐ jì.
洞澈万顷陂，昂藏千里骥。
cóng huàn wén kǔ jié, yìng wù tuī gāo yì.
从宦闻苦节，应物推高谊。
báo fèng bù zì zī, qīng jiā gòng rén fèi.
薄俸不自资，倾家共人费。
gù yǔ juàn qī tuō, zhōng rì yōu qióng kuì.
顾予倦栖托，终日忧穷匮。
kāi kǒu jí yǒu qiú, sī xīn qǐ wú kuì.
开口即有求，私心岂无愧。
xìng féng dōng dào zhǔ, yīn chuò xī zhēng qí.
幸逢东道主，因辍西征骑。
duì huà kān xī jī, pī wén yù wàng wèi.
对话堪息机，披文欲忘味。
hú shāng zhāo guò kè, jī àn wú liú shì.
壶觞招过客，几案无留事。
lǜ shù yìng céng chéng, cāng tái fù xián dì.
绿树映层城，苍苔覆闲地。
yī yán zhòng rán nuò, lèi xī péi yàn wèi.
一言重然诺，累夕陪宴慰。
hé yì qiū fēng lái, sà rán dòng guī sī.
何意秋风来，飒然动归思。
liú huān shū zì qiè, qù niàn néng wéi lèi.
留欢殊自惬，去念能为累。
cǎo sè chóu bié shí, huái huā luò xíng cì.
草色愁别时，槐花落行次。
lín qī réng bǎ shǒu, cǐ huì liáng bù yì.
临期仍把手，此会良不易。
tā rì qióng shù zhī, xiāng sī láo mèng mèi.
他日琼树枝，相思劳梦寐。