塞上

sāi shàng
塞上

qiū fēng hàn běi yàn fēi tiān, dān qí nà kān rào hè lán.
秋风汉北雁飞天，单骑那堪绕贺兰。
qì àn gèng wú yán shù yǐng,
碛暗更无岩树影，
dì píng shí yǒu yě shāo bān.
地平时有野烧瘢。
diāo pī hán sè hé yī lěng, jiàn pèi hú shuāng gé xiá hán.
貂披寒色和衣冷，剑佩胡霜隔匣寒。
zǎo wǎn héng gē shì fēi wèi, yōng máo shēn rù yì tián dān.
早晚横戈似飞尉，拥旄深入异田单。
bō lüè chéng biān rì yù xī, yóu rén què yì jiù shān guī.
钵略城边日欲西，游人却忆旧山归。
niú yáng jí shuǐ yān nián bù,
牛羊集水烟黏步，
diāo è pán kōng xuě mǎn wéi.
雕鹗盘空雪满围。
liè qí jìng féng biān qì báo, shù lóu hán duì mù yān wēi.
猎骑静逢边气薄，戍楼寒对暮烟微。
héng xíng zǒng shì nán ér shì, zǎo wǎn chóng lái shì hàn fēi.
横行总是男儿事，早晚重来似汉飞。